Nowy, 2019 rok miał przynieść w polityce nowe nadzieje i być szansą na odnowę polskiej debaty publicznej. Rozpoczął się niestety tragicznie, a śmierć Prezydenta Pawła Adamowicza już na zawsze pozostanie głęboką raną w narodowej tożsamości.

Droga Barbaro. Byłaś i jesteś osobą wyjątkową dla polskiej lewicy. Od wielu lat z podziwem obserwowałem Twoje działania na rzecz równości społecznej, równouprawnienia, przeciwdziałania wykluczeniom czy zwalczania postaw rasistowskich i uprzedzeń ksenofobicznych.

Kampania samorządowa nabiera tempa i wydawało się, że takie tematy jak zwiększenie ilości terenów zielonych w Krakowie, budowa linii tramwajowej z południa Gdańska do Wrzeszcza, mieszkania komunalne w Zielonej Gorze czy poprawa jakości powietrza Warszawie powinny odgrywać decydującą rolę. Niestety, wydawać się tak mogło, a rzeczywistość brutalnie zweryfikowała partyjna polityka.

Polska, przez ostatnie dwa dziesięciolecia wielokrotnie stawiana była za przykład jak budować dobre stosunki sąsiedzkie, rozwijać potencjał gospodarczy, czy w końcu jak ugodowo i z poszanowaniem wszystkich stron rozwiązywać wewnętrzne konflikty. Bez względu czy rządziła lewica czy prawica, Polskę i Polaków szanowano. Każdy etap ma jednak swój koniec i dziś na arenie międzynarodowej Polska jest jedynie przykładem umierającej demokracji.

Przyzwyczailiśmy się, że debata nad stanem państwa pod rządami PiS odbywa się co kilka miesięcy. Uczestniczą w niej politycy opozycji ale i kierownictwo partii rządzącej nie próżnuje, aby co rusz przypominać jak to poprzednicy zniszczyli Polskę. Większość debat w wykonaniu prawych i sprawiedliwych przeradza się jednak w parodię tak, jak ta ostatnia dotycząca referendum ws. konstytucji.

Czy Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ochroni niezależne i niezawisłe sądy? To pytanie zadają sobie dziś wszyscy. Bez względu jednak na rozstrzygnięcie w Luksemburgu będzie wrzawa. Mleko się rozlało i żadne ruchy łagodzące nastroje społeczne nie pomogą. Codziennie przed Sądem Najwyższym gromadzą się Polacy gotowi bronić prawa i sprawiedliwości!

Czym jest wolność? To krótkie słowo oddaje tysiące znaczeń i bez wątpienia o tej jednej z podstawowych cnót pisać można mnóstwo. Wiele już też napisano o walce o nią. Jeden aspekt jest jednak wciąż nieuchwytny – to jak ją tracimy. Zawsze dzieje się to powoli.